Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
üzüqara — sif. və zərf Utanılacaq, əskik işi olan; xəcalətli (üzüağ əksi). Dünyadan köçərdim mən üzüqara; Xalqa dəyməsəydi köməyim mənim. S. Rüst.. Yarın özü qaradır; Qaşı gözü qaradır; Yoxsul qonaq istəməz; Çünki üzüqaradır. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xar — 1. is. <fars.> klas. 1. Tikan. Zəhməti bülbül çəkər; Gülü qucar yenə xar. (Ata. sözü). <Kərəm:> Bağı tutdu şeyda bülbül naləsi; Gülün bağrı yandı xarın içində. «Əsli və Kərəm». Gülşəni aləmdə bir gül varmı bixar olmasın? Hansı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəcalətli — sif. Birindən gördüyü yaxşılığın əvəzini çıxmadığı və ya verdiyi vədi yerinə yetirmədiyi, ya yerinə yetirə bilmədiyi üçün onun qabağında xəcalət çəkən, utanan, özünü günahkar hiss edən; üzrxah. <Nəbi:> Mən sənin yanında xəcalətliyəm. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaraduvağ — olmağ: (Bakı) üzüqara çıxmaq (qızın bəkarəti pozulmuş olduqda) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
rusiyah — f. 1) üzüqara, təqsirli, günahkar; 2) m. cibiboş, yoxsul, kasıb … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
siyəhru — f. üzüqara, qaraüzlü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tirəru(y) — f. üzüqara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərməndə — sif. <ər.> klas. Utanan, utancaq. // Xəcalətli, üzüqara. Deyirlər ki, sabah gələcək yarım; Şərməndəyəm, artıb dərdü qubarım. Q. Z.. <Güllü:> Allah gətirib, salıb məni bu odun alovun içinə. Qohumdan şərməndə, dostdan, aşnadan şərməndə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzüağ — sif. Utanılacaq işi olmayan, vicdanı təmiz, alnıaçıq, namuslu, vüqarlı (üzüqara əksi). Təbəssümlə oyansın beşikdəki körpələr; Bizim xoşbəxt, üzüağ anaların səsinə. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzüqaralıq — is. 1. Üzüqara olma, utanılacaq, əskik işi olma; utanılacaq vəziyyət, iş; rüsvayçılıq, biabırçılıq. Üzüqaralıq etmək – utanılacaq, pis iş görmək. Nə üzüqaralıq etdim, mənə bu cəfa neçindir? S. Ə. Ş.. 2. məc. Pislik, yamanlıq. Qış çıxar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəcil — <ər.> klas. Xəcalətli, üzüqara. Hər tənə ki, eyləsən rəvadır; Səndən xəciləm, üzüm qəradır. F.. Yüz cəfa gördün, vəli hərgiz şikayət etmədin; Hansı lütfündən xəcilsən nazlı yarın, ey könül! S. Ə. Ş.. Xəcil etmək (eyləmək) – xəcalətli etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
